Нийгэм
・Нийтэлсэн:
Мэргэн охин
・
2016 02 сар 25
Х.ӨЛЗИЙБАЯР
Монгол Улс ЗХУ-ын хараат байдлаас гарч, зах зээлийн тогтолцоонд шилжсэнээс хойш байнга ярьж байгаа нэг зүйл бол аялал жуулчлалыг хөгжүүлэх, энэ салбараас олох орлогыг нэмэгдүүлэх явдал гэдэг.
Засаг төр байн байн солигдсон ч энэ салбарыг хариуцсан түшмэл, сайд дарга нарын ярьдаг, төлөвлөдөг тоо, зарцуулдаг хөрөнгө мөнгө ч энэ хэрээрээ ямагт өссөөр ирсэн. Харин Монгол орныг зорин ирдэг жуулчны тоо эсрэгээрээ буурсаар буй нь үнэн.
Аманд орсон тоо, агаарт цацдаг мөнгө
Монгол Улсын Их хурлаас баталсан Монгол орны үндэсний хөгжлийн болон бүсчилсэн хөгжлийн үзэл баримтлал зэрэг төрийн урт хугацааны бодлогын баримт бичигт аялал жуулчлалыг тэргүүлэх чиглэл гээд заачихсан. Энэ дагуу Монгол орныг дэлхийн аялал жуулчлалын анхаарал татахуйц бүс болгож, үүнийг хэрэгжүүлэх зорилгоор аялал жуулчлалыг хөгжүүлэх 2015 он хүртэлх мастер төлөвлөгөөг боловсруулж, хэрэгжүүлж байгаа юм.
2012 онд тухайн үеийн Зам, тээвэр, аялал жуулчлалын яамны Бодлого, зохицуулалтын газрын мэргэжилтэн Ц.Нарантуяа хэвлэлд өгсөн ярилцлагадаа “2015 он гэхэд жуулчдын тоог нэг саяд хүргэхээр төлөвлөөд ажиллаж байна” гэж онцолсон байдаг.
Мөн 2014 оны арванхоёрдугаар сард МАН эрх баригч АН-тай эвсч Засгийн газарт хамтрахад Монгол Улсын Засгийн газрын гишүүн, БОНХАЖ-ын сайд болсон Д.Оюунхорол “Ирэх 2015 онд манайх нэг сая жуулчин хүлээн авна” хэмээн сүржин мэдэгдэж, ХБНГУ-ын нийслэл Берлин хотноо “ITB Berlin-2015” аялал жуулчлалын үзэсгэлэнд түнш орноор “Монгол Улс нүүдэлчдийн язгуурын соёлыг тээгчид” буюу “Mongolia nomadic by nature” уриатай оролцож сүр бадруулсан.
Энэ үзэсгэлэнд оролцоход Монгол Улс нийтдээ 5,4 тэрбум төгрөг зарцуулснаас 2,9 тэрбум төгрөгийг Д.Оюунхорол улсын төсвөөс гаргаад цацчихаж. Харамсалтай нь, өнгөрсөн онд манайд ирдэг жуулчдын тоо өмнөх жилээсээ буурч арай гэж 400 мянга давсан. Өнгөрсөн 2015 онд ирсэн 400 орчим мянган жуулчны ихэнх нь Хятадын “жуулчид” байгааг БНХАУ-аас Монгол Улсад суугаа Элчин сайд Шин Хаймин уржигдархан 300 гаруй мянган хүн Хятадаас Монголд жуулчилсан гэдэг үгээрээ тодотгов.
Хятадын гэх 300 мянга орчим жуулчин нь чухамдаа жуулчны виз даруулж ирж байгаа барилгачид. Ийм “жуулчид” манайд нэг ч төгрөгийн орлого оруулдаггүй. Тэд барьж буй барилгынхаа талбайд оромж барьж хоноод өөрсдийн үүрч ирсэн бэлэн гоймонгоо идэж байгаад буцдаг нь нууц биш.
Ингээд бодохоор манай орныг үзэх гэж, аялж амрах гэж ирдэг жуулчин гэдэг сайндаа л 50, 60 мянгад эргэлддэг бөгөөд заримдаа энэ тоондоо хүрдэг ч юм уу, үгүй юу. Өнөөх тэргүүлэх чиглэл, мастер төлөвлөгөөний хэрэгжилт нь ердөө л энэ.
Гэтэл одоо 2020 гэхэд бид гадаадын хоёр сая, 2030 он гэхэд таван сая жуулчин хүлээж авна гэсэн солиотой гэж тодотгомоор төлөвлөгөө харагдах юм. Өнөөдөр нэг сая жуулчин хүлээж авч чадахгүй байгаа улс орон гурван жилийн дараа хоёр сая өөрөөр хэлбэл бараг тав дахин их жуулчин авч чадах уу.
Ийнхүү манай эрх баригчид аялал жуулчлалыг хөгжүүлнэ хэмээн амандаа орсон тоог хэлж, ард түмний татварын мөнгийг агаарт цацсанаас өөрцгүй ажиллаж байна.
АСЕМ-ын дараа л ...
Энэ жил манай эрх баригчид аанай л Ази-Европын уулзалт буюу ACEM-ын дээд хэмжээний чуулганд нийт 4000 гаруй зочин төлөөлөгч ирэхийг л нэг их том зүйл болгон ярьж байна. Энд ирэх улс орнуудын тэргүүн нар тэднийг дагалдан явах ажилтан, сэтгүүлч сурвалжлагчдыг ч яахав жуулчин гээд бүртгээд авчихна.
Үргэлжлэлийг эндээс уншина уу
Манай сайт танд таалагдаж байвал LIKE хийгээрэй. Танд баярлалаа.