Загварын тайзан дээр алхахаас гадна дуулах, жүжиглэх, бүжиглэх авьяастай гэдгээ “Яг түүн шиг” шоугаар харуулаад буй “Asian star model”, дизайнер С.Сарнайтай ярилцлаа.
-Багаасаа модель болъё гэж боддог байсан уу?
-Модель болох нь багын мөрөөдөл минь төдийгүй ээжийн минь хүсэл. Япон руу ээжтэйгээ хамт 1999 онд яваад ерөнхий боловсролын “Нагаоко Ноүгёо Коүко” сургуульд орсон. Тэр үед загварын агентлагт орж модель болох гараа минь эхэлж Японы “Harada international”, “Satoru international”, “Dxim international” гэсэн гурван агентлагт моделиор ажилласан. Мөн Калифорниад моделиор хэсэг ажилласан юм. Японд моделиор ажиллах нөхцөл боломж илүү байдаг. Өөрийгөө аваад л очиход болох тийм нөхцөл боломжтой, цалин нь 10 дахин их. Харин Монголд туфль, нүүр будалтаа өөрөө бэлдэх тохиолдол их байдаг.
-12 жилийн турш Японд амьдарсны дараа Монголд ирэхэд хүндрэлтэй зүйл байсан уу?
-Америкт байж байгаад Японд очоод удаагүй байхад газар хөдөлсөн. Газар хөдөлсний дараахан ээж маань “Монголдоо ир ээ” гээд ярьсан л даа. Есөн жил эмээтэйгээ уулзаагүй байсан болохоор ирэхээр шийдсэн юм. Монголд ирээд хоёр сар гаруйн дараа эргээд Япон руу явсан. Японд ирээд гэртээ иртэл хана, цонх цуурчихсан, зурагт уначихсан, угаалтуур хагарчихсан байлаа. Тэр үед өдөрт 40-50 удаа газар хөдөлдөг, айдастай үе байсан. Тэгээд л ингэж айж амьдарч байхаар амар тайван Монголдоо амьдаръя гэж шийдээд ирсэн дээ. Багадаа явсан учраас ирээд хэцүү зүйлүүд байсан. Заримдаа хүмүүсийн тоглоом шоглоомыг ч ойлгохгүй үе зөндөө л байлаа. Одоо л арай дээрдэж байна. Эргээд дасаж, учраа олж эхэлж байна.
-Таныг Ш.Дулмаагийн зээ охин гэдгээр нь хүмүүс андахгүй. Шүлэг, уран зохиол сонирхдог уу?
-Шүлэг дуунд бол уярамтгай, гэхдээ бичээд байдаггүй. Харин ээж минь шүлэг зохиодог боловч нийтэлдэггүй. Хааяа эмээ, өвөөгийндөө очдог байлаа. Тэр үед эмээгийн минь шавь нар их ирдэг байсан. Эмээ минь их сайхан эмэгтэй. “Яг түүн шиг” шоунд бүтээж байгаа дүрүүдэд минь маш мэдрэмжтэй шүүмжүүдийг өгдөг. Бүх зүйл дээр минь намайг дэмжиж, тусалж, урам хайрлаж байдаг. Японд байхад өвөө маань өнгөрөөд өвөөтэйгөө уулзаж чадаагүй. Түүнээс хойш их удаж байж эмээтэйгээ уулзсан даа, их ч санадаг байсан. Эмээ маань миний хүүд амь.
-“Monroze” салоныхоо тухайд яриач?
-2011 онд “City” дээд сургуульд хувцас, загвар зохион бүтээгчийн чиглэлээр сурсан. Сурч байхдаа урлангаа нээхээр болж “Monroze” гэсэн нэрийг ээж минь өгсөн юм. Олон улсад гаргахад Монгол гэдгийг илтгэх “Мон”, сүүл хэсэг нь чиний нэрийг илтгэхээр “Roze” байвал зүгээр гэж зөвлөсөн. Харин логог нь ханьтайгаа хамтарч зохиосон. “Monroze”-ийн загварын онцлог нь эмэгтэй хүний биеийн өө сэвийг далдалж хүчирхэг, халуухан харагдуулдаг. Мөн пластик материалаар багсны жижиг сав, нүүр будалтын жижиг цүнх, гар цүнх зэргийг хийдэг. Материалаа зүсэх, оёх, чимэглэх гээд бүх зүйл нь гар ажиллагаагаар бүтдэг. Цаг зав бага байгаа болохоор санаануудаа хэрэгжүүлж чадахгүй л байна. Бодож байгаа санаанууд их байна. “Яг түүн шиг” шоунд өөрийнхөө өмссөн бүх хувцсыг урландаа оёж байгаа. “Хар сарнай” хамтлагийн Амараа ах болохдоо пиджакийг нь адилхан торгоор урласан.
-Гэр бүлээ танилцуулахгүй юу?
-Миний ханийг Э.Мөнх-Эрдэнэ гэдэг. Хөлбөмбөгийн “FC Улаанбаатар” багт хамгаалагчийн үүрэг гүйцэтгэдэг. Мөн “Монгол модель” агентлагт ажилладаг. Нөхөртэйгөө “Говь” компанийн зураг авалтад орж байхдаа танилцсан. Тэр үеэс л үеэрхэж эхэлсэн дээ. Миний ханийн хүн чанартай, хүмүүжилтэй, даруу байдал нь таалагддаг. Би ханиа дуурайсан хүүтэй болох юмсан гэж боддог байсан. Яг аавтайгаа адилхан хүүтэй болсон доо. Аав нь “Миний хүү төгс байг” гээд М.Төгс-Эрдэнэ гэдэг нэр өгсөн. Ээжийн минь захидгаар бүх зүйлийг сайн сайхнаар бодвол биелэхгүй зүйл гэж байддаггүй юм байна лээ.