“Шийдлийн” тодотголтой Засгийн газар байгуулагдсанаас хойш чинээн­дээ тул­тал бөөгнөрчихөөд байгаа асуудлуу­дыг шийдэж эхэллээ. Юуны өмнө учир нь олдохгүй олон яамдыг нэгтгэлээ. Улмаар байхгүй болсон яамдуудын байрлаж бай­сан байруудыг хүүхдийн болон төрөх эм­нэ­лэг болгохоор шийдсэн.

Энэ өвлийн хувьд нийслэлийн иргэдэд хамгийн их тулгамдаж байсан асуудал эмнэлэг бай­сан. Улсын ирээдүй болсон бяцхан иргэд ханиадад дарлуулж, хажуугаар нь эмнэлгийн шалан дээр хэвтэж, өдөр хоногийг өнгөрөөж байв. Тийм бо­лохоор яамдууд байрлаж байсан бай­рыг эмнэлэг болгохоор шийдсэн нь яах аргагүй нүдээ олсон шийдэл байлаа. Хэ­дийгээр зориулалтын биш ч гэсэн ша­лан дээр унтаж байсан хүүхдүүд орон дээр га­рахаар болж байгаа нь сайшаалтай.

Нөгөө талаар улс орны эдийн засгийг аврахын тулд зоригтой олон алхам хий­хээ мэдэгдчихлээ. Аль эрт л хийх ёстой байсан ажлууд уг нь. Өмнө нь за­саг барьж байсан нөхдүүд зөвхөн ард тү­мэнд таалагдахын тулд бугшуулаад яваад байсан улсын төсвийн дарамтууд.  Яах вэ, халамжийн тогтолцоо гэж байх ёс­той гэдэгт санаа нийлж болно.

Гэхдээ зорилтот бүлэг гэж байх ёстой.  Тэгэх­гүй тэрбумтны хүүхэд ч, хоногоо хоолоо яая гэж бай­гаа айлын хүүхдэд адилхан 20 мянган төгрөг өгөх нь зөв шийдэл мөн үү.  Хичээл сур­гуульдаа шамдаад, онц су­раад явж байгаа оюутан, баар сав хэсч дөрвөн жилийг өнгөрөө­чи­хөөд, диплом авсан бо­лоод төгсч байгаа нөхөр хоёр адил­хан тэтгэлэг авах нь ариун яв­дал уу гэдгийг ялгах цаг нь бол­сон.

Үүнийг л Ерөнхий сайд Ч.Сай­ханбилэг ялгаж, салгах гэсэн хэрэг. Энэ шийдвэрийг хүн бүр хоёр гараа өргөж дэмжинэ гэ­дэгт итгэлтэй байна. Олон ян­зын хавтгайруулсан халам­жийг цэгцлэх асуудал яригдаж бай­гаа. Тэр дундаас хамгийн тү­рүүнд хасах нь оюутны эл­дэв тэтгэлэг. Оюутан гэ­хээр сурч хөдөлмөрлөж, тэм­цэх ёстой залуу хүмүүс төсөө­лөг­дөнө биз дээ.

Түүнээс биш тэтгэвэрт гарсан өндөр настан, хөдөлмөрийн чадвараа алдсан хөгж­лийн бэрхшээлтэй хүн мэ­тээр төсөөлөгдөнө гэж байх­­гүй баймаар. Гэтэл яасан гэж оюутнуудад автобусаар үнэгүй зор­чих карт, сар бүр 70 мянган төг­рөг өгөөд байгаа юм. Уг­таа бол оюутнууд сур­лага­даа шам­даж, хажуугаар ца­гийн ажил хийж, боломжтой бүх ар­гаар тэм­цэх ёстой. Автобу­саар үнэ­­гүй зорчих карт өгснөөр хо­тоор ду­раараа сэлгүүцэж хэсч тэнэ гэж байгаатай ялгаа алга. Яах вэ, хэрэгтэй хүндээ хэрэгтэй байх. 

Автобусны мөнгөгүй, үнэгүй зор­ч­их эрхийн үнэмлэхээрээ хи­чээлдээ ирээд, орой гэртээ харь­даг оюутнууд олон байгааг үгүйсгэхгүй. Гэхдээ яг ийм зо­рилтот бүлгийнхнээс илүүтэй зүгээр сэлгүүцэгсэд, эсвэл оюутны холбоонд ажилладаг таньдаг хүнээрээ дамжуулаад үнэгүй зорчих эрхийн үнэмлэх ав­ч­их­сан ажилчид олон бай­гаа шүү дээ.  70 мянга дээр ч ялгаагүй. Өнөөдөр ямар ха­маа­гүй сургуулийн оюут­нуудын 80 хувь нь энэ мөнгөөрөө зү­гээр л наргиж, цэнгэж, за­луу­сын хэлдгээр “шоудаж” бай­на. 

Чи­хээ жаахан “сунгаад” их, дээд сургуулийн хажуугаар яваад үзээрэй. “70 буувал нэг сай­хан баардая”, “70 буугаасай, лом­барднаас утсаа авах юмсан”, “70 буучихвал хэдүүлээ нэг сай­хан шарсан тахиа авч идье” гэх яриаг хангалттай сонсоно.  Үнд­сэндээ төр засаг борооны да­раах мөөг шиг олширсон хэрэг­тэй, хэрэггүй олон их, дээд сур­гуульд сурч байгаа нэртэй хэ­дэн шоучин нөхдийн баар, уушийн газарт орж архи, шар айраг уух мөнгийг нь бэлтгэж өгч байгаагаас ялгаа алга.

 

Үргэлжлэлийг энд дарж уншина уу