Улстөр
・Нийтэлсэн:
Мэргэн охин
・
2015 07 сар 21
・ 2
Хошгируулагч ерөнхийлөгч
Тал хөндий чимээ алдран дуниартана. Энд тэндгүй тарвага, зурам гүйлдэнэ. Тэнгэрт элээ шувуу эргэлдэнэ. Гэв гэнэтхэн соотон чихээ дэлдэгнүүлж, моодон сүүлээ могжигнуулсан тарвагачин эр газрын гаваас гарч ирээд учиргүй дошгиноор хошгичиж уудам талыг чичиргэнүүлэн гижигдэж орхив. Энд тэндгүй идэшлэгч тарвага зурам чимээрхэж, сүргийн манлай бүдүүн бурхи хойт хоёр хөл дээрээ гозойн босоод ход ход, час час хошгичив.
Бусад нь бараг бүгдээрээ түүнийг даган дуурайцгаав. Үзвэл үнэг ч юм шиг, ахиулж сайн харвал дэлхий дээгүүр дэгдэн дэвхрэгч дэлдэн бор туулай ч гэлтэй хачин сонин амьтан ийшээ ч нэг үсэрч, тийшээ ч нэг дэвхэрч нүд бүлтийлгэн бүжиж, чих дэлдийлгэн хошгичуулж даллуураараа даллаж нааш ир нааш ир найзаа хэмээн дуудаж байв. Үзээгүй сонин үзмэр, харж байгаагүй хачин үзэгдэл.
Намрын тарган тарвагануудын тачаал сэрлийг яалт ч үгүй гижигдэж хөдөлгөжээ. Хоолой нийлүүлэн хошгичиж, хондлой гялалзуулан палбилзана. Мөндлүүд нүхнээсээ орж гаран булталзана. Нэгэн хэвийн уйтгартай амьдралыг нь нэн сонин, тун содон цоо шинэхэн зүйл гэв гэнэт ийнхүү цочроож өдөөжээ. Тарваганууд бужигналдаж хоолой мэдэн хошгичино.
Зурамнууд гүйлдэж, нуруун дээрээ чогчого унуулан уралдана. Өнөөх үнэг, үгүй ээ туулай энд тэнд үсчин дэгдэж сүргийн манлай бүдүүн бурхи руу алхам алхмаар ойртож нэг хэвтэж, нэг босч, бас холбирч хөлбөрч хүртэл үзнэ. Эгдүүтэй, эгдүүтэй!
Эзэн тарваганы эгдүү хөдлөн тэсвэр алдагдаж ээрэм талыг доргитол час час чангаар хошгичих сацуу буу тасхийж бүдүүн бурхи дошин дээрээ навтасхийн нам унав. Тарваганууд халбалзан харайлгаж нүх нүхэндээ багтаж ядаж шургачин орцгооно. Мөндлүүд нь мөр мөрөө даран шахцалдана.
Тарвагачин эр ганцхан ухасхийгээд овоолоостой шороо бүхий довонд хүрч нас бие гүйцсэн намрын тарган бурхийг сүүлнээс нь өргөж хэдэнтээ сугсран сэгсрэв. Үс сор нь гялтганан гялбалзана. Зэргэлдээх жалганд эцгийнхээ морийг цулбуурдан барьж томоотой бөгөөд тэвчээртэй хүлээж суусан бяцхан хөвүүн тэр даруй хар хурдаараа түүн дээр гүйж ирээд ангийн дээжийг ааваасаа гардан авав.
Эл бүхнийг нүд бүлтийлгэн гайхан харж суусан нэг идэвхтэй үзэгч нь тэр жаалхүү байжээ. Эцгээрээ бахархах сэтгэл эрхгүй төрж байсан байна. Элэгдэж халцарсан калибр бууг нь шүүрч аваад эцэг шигээ тарвагачлан ангуучлах хязгааргүй хүслэн цээжинд нь оволзож байв. Гэвч эцэг хүүдээ буугаа өгсөнгүй. Нүхэндээ шургасан тарваганууд сониуч зандаа хөтлөгдөн төдөлгүй бүгдээрээ эргэн гарч иржээ.
Түрүүчийн дүр зураг жаалхүүгийн нүдэн дээр ахиад л давтагдав. Наран шингэх үеэр эцэг хүү хоёр намнасан тарвагануудаа хүлэг мориндоо дааж ядтал ачиж газар шүргүүлэх шахам нугсалзуулан сугсалзуулсаар олз омог дүүрэн гэртээ буцаж ирцгээжээ. Зам зуурт жаал хүү эцгээсээ асуув
-Ааваа, ааваа энэ тарваганууд яагаад нүхнээсээ ахин дахин булталзан гарч ирээд өөрсдөө сайн дураараа буудуулаад байгаа юм бэ? Алуулахаасаа айдаггүй юмуу.
-Дэгдээхэй нялххан үр минь чи дэндүү балчирхан байгаа учраас тэр бүрийг гүйцэд ойлгож ухаарахгүй буй заа. Хорхойг нь хөдөлгөж хошгируулж байгаад буудсаныг хараагүй юүчи?
-Харсаан ааваа харсан, хачин сонин санагдсан. Нэг л зүйлийг үнэхээр ойлгохгүй байна. Нээрээ яагаад тарваганууд хашрахгүй байгаа юм бэ? Энэ янзаараа үргэлжилбэл ирээдүйд устаж алга болно шүү дээ бүгдээрээ.
-Аливаа амьтан бүгд сониуч. Мянган жилийн өмнө ертөнцийн бүх тарвага ийм л байсан, өнөөдөр ч өөрчлөгдөөгүй тэр хэвээрээ л байна. Мянган жилийн дараа ч, хэрэв амьд мэнд үлдэж чадвал, тэр л хэвэрээ байх болов уу даа хүү минь.
-Бүх амьтан ийм байдаг юмуу ааваа?
-Тиймээ, бүх амьтанд сониуч зан аль нэг байдлаар хадгалагдаж байдаг. Түүнийг нь олж онилох, огшоож сэдрээх хэрэгтэй. Хошгоруулах шаардлагатай. Тэгвэл зорьсондоо заавал хүрнэ.
Эцгийн эл үгийг сонсоод жаалхүү гүн бодолд дарагдав. Тэр сэргэлэн толгой байлаа. Түүний цээжинд тарвагыг хошгируулж болсон юм чинь хүнийг хошгируулж бас болох бусуу хэмээн бодогдож байлаа. Гижигдэх шиг л болж, час час инээмээр санагдаж байжээ...
Хэдэн жилийн өмнө зарим телевиз, цахим сайтаар энд тэндгүй цацагдсан Цахиагийн Элбэгдоржийн алдарт “Хошгируулна ш дээ” хэмээх үгийг сонсоод надад яг дээрх дүр зураг нүдэнд харагдах шиг болж билээ. Ардчилсан намын журмын нөхөддөө хандаж хэлсэн чин сэтгэлийнх нь үг. Сонгуулийн гол арга тактик нь. Улсын Их Хурал болоод орон нуггийн иргэдийн хурлын ээлжит сонгууль бүрийн өмнө иргэд сонгогчдыг ингэж хошгируулдаг юм. 2016 онд ч мөн л хошгируулна. Үүнээс нь болоод монголчууд түүнийг “хошгируулагч” хэмээн цолложээ.
Ц.Элбэгдоржийг би эрт дээр үеэс мэдэх юм. МСХ-нд намайг байхад тэр “Улаан-Од” сонинд сурвалжлагчаар ажиллаж байв. Шүлэг зохиол бичдэг сүрхий нөхөр байсан юм. Би Цаст богд Сутайн ар хормойд, тэр Баатар хайрханы өвөр энгэрт төрж өссөн нэг нутгийнхан. Цэцэг, Мөст, Зэрэг сумын уулархаг нутаг, үзэсгэлэнт тал хөндий биднийх. Алтайн уулсын хэлтэрхийнүүд. Бас аль аль нь сэтгүүлч мэргэжилтэй. Орост дээд мэргэжил эзэмшсэн гэх зэргээр яриад байвал нийлж нэгдэх адил төстэй юм бишгүй бий.
Бас ялгарах зүйл ч зөндөө. Ганц нэгийг нь зориуд тодотгож хэлье. Ямар ч байсан тэр бол нийтээр хүлээн зөвшөөрөгдсөн нэртэй улстөрч. Ерээд оны ардчилсан хувьсгалыг үүсгэн мандуулагчдын нэг. Туг дарцаг нь болон намирч явсан нэгэн. Хэвлэлийн эрх чөлөө гэж хэлд бас хөлд орсон тэмцэгч гавьяатан. 1998 оны хэвлэлийн эрх чөлөөний тухай хуулийг санаачлагч. Монголын хэвлэлийн түүхэнд энэ нь лавтайяа тэмдэглэгдэж үлдэнэ.
Манай сайт танд таалагдаж байвал LIKE хийгээрэй. Танд баярлалаа.